Een angstig meisje van vijftien jaar. Ik noem haar Suzanne. Haar moeder is stewardess en vliegt regelmatig continentaal. Ze is dan ongeveer zes dagen weg. Voor Suzanne zes heel lange dagen, want ze is bang dat haar moeder iets zal overkomen. De dagen dat haar moeder weg is, zijn erg zwaar voor haar. Ze wordt overmand door angst en kan zich niet meer focussen op de dingen waar zij in haar eigen leven mee bezig was.

De angsten van Suzanne zijn ontstaan door een trauma van de vorige generatie. Haar moeder werd zeer angstig na het plotselinge verlies van haar moeder, Suzannes oma. Zonder enige aankondiging, zomaar uit het niets. Voor de moeder van Suzanne een groot trauma. Suzanne zelf verloor haar oma én leeft mee met de paniek en angsten van haar moeder. Tot de dag van vandaag leeft haar moeder onder hoogspanning. Ze is angstig, controlerend en extreem netjes.

Trigger

Iedere intercontinentale vlucht waarop haar moeder werkt, is voor Suzanne een trigger voor de onverwerkte rouw van haar moeder. En die van haarzelf. Ook zijzelf heeft de plotselinge dood van haar oma niet kunnen verwerken. Bij haar moeder is het een open wond, en daarom is het dat bij haar ook. Als moeder geef je veel door aan je dochter, onverwerkte rouw kan daar onbedoeld ook een onderdeel van zijn. Ook bij Suzanne uit dit zich in angst en netheid. Voor een puber is ze erg netjes en controlerend. Ze heeft in feite een tweede-generatie trauma.

Loyaliteit

Dochters zijn vaak loyaal aan hun moeder. Ze leven mee met hun pijn en willen voor ze zorgen als ze kwetsbaar zijn. Als moeder geef je jouw pijn door aan je dochters. Dat doe je niet expres, maar omdat je niet anders kunt. Je dochters hebben ermee te dealen en dat kan voor hen zeer belastend zijn.

Zeven generaties

Uit onderzoek is gebleken dat ‘generationeel trauma’ zeven generaties lang doorgegeven wordt. Je kunt nu last hebben van een trauma dat jouw verre overgrootmoeder opliep in de 19^e uuew!

Tenzij je het stopt. Zoals Suzanne. Zij is nu in staat de angst niet meer door te geven aan haar kinderen. In PRI-therapie heeft zij het verlies van haar oma kunnen verwerken. Ze kan het trauma van haar moeder nu loskoppelen van haar eigen leven.

Eigen leven

In mijn werk heb ik veel te maken met de relatie tussen moeders en dochters. Ik zie heel vaak dat ze niet hun eigen leven kunnen leiden, omdat ze zo loyaal naar elkaar zijn. Ik help ze om in hun eigen leven te stappen. Als je je eigen leven leeft, kun je namelijk veel beter voor jezelf én voor de ander zorgen.

PRI helpt dochters om een generatie trauma te verwerken en los te laten. 

Meer informatie over hoe PRI werkt? Kijk op https://www.prionline.nl